Bel Fıtığı Nasıl Anlaşılır?

Bel Fıtığı Nedir?

Bel fıtığı, ağrılı bir hastalıktır. Bununla birlikte, lifli halka olan intervertebral diskin dış kabuğunun bütünlüğü ihlal edilir. Elastik lifler yerine skar dokusu oluşur. Omurlararası diskler, normal konumlarına göre yer değiştirir.

İntervertebral diskin çekirdekleri spinal kanala doğru çıkıntı yapmaya başlar. Çıkıntılar hem her iki yönde hem de sadece sağ veya sol tarafta olabilir.

Bel Fıtığı Nedenleri

Omurga, omuriliği içeren omurlar topluluğudur. Omurilik, beyni uzuv hareketini ve diğer işlevleri (periferik sinir sistemi) kontrol eden yerel sinirlere bağlayan sinir liflerinden (bir elektrik kablosundaki teller gibi) oluşur. Omurgada büyüklükleri değişen 24 intervertebral disk vardır.

Omurlararası disk, omurlar arasındaki eklemde oturan süngerimsi, halka şeklinde bir yastıktır. Her diskin bir “yarı akışkan” merkezi (çekirdek hamuru) ve sert bir dış lifli tabakası (halka fibrozus) vardır. İki bitişik omur arasında bir köprü oluşturarak omurgaya güç ve esneklik kazandırırlar.

Omurlararası diskler, omur gövdeleri arasında bulunur. Bu alanın ötesine geçerlerse, omurganın fıtığından bahsediyoruz. Çoğu zaman, bel bölgesinde patolojik çıkıntılar meydana gelir, çünkü omurganın bu kısmı ağırlık kaldırırken ve fiziksel aktivite yaparken ana yüke sahiptir.

Omurlararası diskin yer değiştirmesi aşağıdaki durumlarda meydana gelir:

Sağlıklı bir diskin rüptürü, yırtık halka ile travma (trafik kazası veya yüksekten düşme gibi) nedeniyle olabilir.
Erken yaşlanma sürecinin bir sonucu olarak disk dejenerasyonu. Buna omuriliğe baskı yapan dorsal anulusun ilerleyici kalınlaşması (disk çıkıntısı) eşlik eder. Disk dejenerasyonu, omurganın özellikle strese yatkın olan bölgelerinde (boyun altı, sırt ortası ve alt sırt) daha sık görülür.
Dejenerasyon, yarı sıvı merkezi kuruduğundan ve yastıklama özelliklerini kaybettiğinden diskin sertleşmesine de yol açabilir. Bu gerçekleşirse, halka fibrozus yırtılabilir ve artık katı olan çekirdeğin şişmesine ve omuriliğe baskı yapmasına (disk ekstrüzyonu) izin verebilir.

Omurlar arası fıtık, kıkırdak ve çevre dokularda dejeneratif değişikliklerin meydana geldiği bir hastalık olan osteokondrozun arka planında ortaya çıkar. Bu sorunu görmezden gelirseniz, yavaş yavaş çıkıntıya ve ardından tam teşekküllü bir fıtığa akar.

Aşağıdaki nedenler spinal fıtık gelişimine katkıda bulunabilir:

• aşırı vücut ağırlığı;
• kas-iskelet sistemi yaralanmalarının sonuçları;
• hareketsiz yaşam tarzı;
• aşırı fiziksel aktivite;
• kas aparatının zayıflığı (doğuştan veya edinilmiş);
• metabolik bozukluklar;
• hormonal bozulmaların varlığı;
• otoimmün hastalıklar;
• oturma pozisyonunda uzun süre kalmak;
• kötü alışkanlıkların varlığı;
• genetik eğilim;
• doğal yaşlanma
  Osteokondroz, diyabetes mellitus, hipotiroidizm (tiroid hormonlarının eksikliği) ve ayrıca omurganın gelişimindeki anomalileri olan kişilere daha yatkındır. Sebep ayrıca doğuştan veya edinilmiş kalça displazisi olabilir ve bu da omurgada eşit olmayan bir yüke yol açar. Omurlar arası disklerin normal çalışma yeteneğinin kaybı, omurganın kırık ve yaralanmalarından sonra da gözlenir.

Bel Fıtığı Nasıl Anlaşılır?

Bir nörolog, yalnızca anamnez temelinde bir intervertebral herniden şüphelenebilir. Patolojiye güçlü ve azalmayan bir ağrı sendromu eşlik eder. Tipik olarak, bir spinal disk herniasyonunun teşhisi şunları içerir:

• BT ve MRI: Sadece bel fıtığı değil, aynı zamanda evresini ve ayrıca köklerin ve omuriliğin sıkıştırma derecesini belirlemenin mümkün olduğu yumuşak dokuların bir görüntüsünü elde etmenizi sağlar.
• Omurganın röntgeni: Eğriliği ve diğer anormallikleri tanımlamanıza izin verir (fıtığın kendisini görmez).
• MRI ve vasküler ultrason: Servikal bölgede fıtık ile kan dolaşımındaki anormallikleri belirlemeye yardımcı olur.
• Omurganın manyetik rezonans görüntülemesi: Yumuşak doku yapılarının daha net bir resmini elde etmenizi sağlar. MRG sadece fıtık görmenizi sağlamakla kalmaz, aynı zamanda spinal kanalın daralma derecesini belirlemeyi de mümkün kılar. Tomografi yapmak mümkün değilse, bir miyelografi (kontrast madde kullanarak röntgen muayenesi) reçete edilir.
• Vasküler Doppler Ultrason: Kan akışındaki ihlalleri hızlı bir şekilde belirlemenizi, kan damarlarının açıklığını değerlendirmenizi sağlar. Çalışma, vertebral arterin sıkışması durumunda servikal bölgenin fıtığı için reçete edilir. Teşhis, fonksiyonel testlerle birleştirilir (eğimler, başın dönüşleri).
• Reoensefalografi: Çalışma, beyin ve boyundaki kan damarlarının durumunu değerlendirmenizi sağlar.

Bel Fıtığı Tedavisi

Fıtıklaşmış bir diskin tedavisi mümkün olduğunca erken başlatılmalıdır.

• Cerrahi olmayan teknikler:  hastalığın ilk aşamalarında diskin çıkıntısı ile başa çıkmaya yardımcı olacaktır. Bunlara ortez takmak, masaj yapmak, terapötik egzersizler, manuel terapi ve ilaç almak dahildir.
• konservatif terapi : İlaç tedavisi ağrı kesici, kas gevşetici ve kondroprotektör almayı içerir. Ek olarak, kan dolaşımını normalleştirmek için B vitaminleri ve ilaçları reçete edebilirler. Konservatif tedavi tercih edilen tedavi stratejisidir. Tedaviye entegre bir yaklaşım önerilir. Anestezi – Ağrıyı gidermek için analjezikler reçete edilir. Kas-tonik sendromun kaldırılması – kas gevşeticiler kullanılır. Sinir dokusu desteği – B vitaminleri yardımıyla gerçekleştirilir.Belirtilirse, doktor dekonjestan reçete eder. Yoğun ağrının giderilmesi, paravertebral blokajlar ve kortikosteroidler yardımıyla gerçekleştirilir. Kondroprotektörler, yalnızca vücuttaki patolojik değişikliklerin ilerlemesinin ilk aşamasında etkilidir.
• Çamur tedavisi, refleksoloji ve elektromiyostimülasyon:  Paretik kas yapılarını eski haline getirmek için hastaya reçete edilir.
• Traksiyon tedavisi (traksiyon) : Omurlar arası mesafeyi artırarak hasarlı disk üzerindeki yükü azaltır ve omurilik fıtığının ilerlemesini durdurmaya yardımcı olur.
• Fizyoterapi egzersizleri: Omurlararası çıkıntının tedavisinde fizyoterapi egzersizlerine önemli bir rol verilir. Özel egzersizlerin yardımıyla, omurganın çekişini sağlamak, kasları güçlendirmek, etkilenen bölgeye kan akışını iyileştirmek mümkündür. Düzenli egzersiz terapisi egzersizleri, omurganın kas çerçevesini o kadar güçlendirmenize izin verir ki, nüksler neredeyse tamamen dışlanır. Derslerin etkinliğini artırmak için havuzu ziyaret etmeniz ve masaj yaptırmanız önerilir.
• Cerrahi müdahale: Karmaşık konservatif tedavi istenen sonucu vermezse ameliyat ihtiyacı ortaya çıkar. Cerrahi müdahale endikasyonları arasında 1 veya 1.5 ay boyunca inatçı ağrı sendromu vardır. Ameliyat sonrası komplikasyonların çok sayıda olması nedeniyle, doktorlar ameliyatta acele etmiyorlar, sorunu konservatif tedavi yöntemleri yardımıyla ortadan kaldırmak için önlemler alıyorlar. Vakaların% 90’ında, ilaç tedavisi ve fizyoterapi yardımı ile intervertebral fıtığı tedavi etmek mümkündür.
• Geleneksel diskektomi: Hasarlı intervertebral disk çıkarılır. Bu işlem uzun bir iyileşme süreci gerektirir.
  Laminektomi Diskin arkının sinir köküne baskı yapan kısmı çıkarılır. Ameliyat karındır, ancak iyileşme süresi hızlıdır.
• Minimal invaziv endoskopik müdahaleler: İnce bir tüp aracılığıyla yapılan operasyonlar. Bu sayede hasta aynı gün içinde tam bir yaşama dönebilir. Ameliyatın amacı spinal kanalın dekompresyonudur. Disk tamamen çıkarıldığında özel bir implant takılır.
  Entegre bir yaklaşım, omurganın kan akışını ve işlevini geri kazanmanıza olanak tanır.

Rehabilitasyon süresi, motor yükünde kademeli bir artış gerektirir. Hareketler anatomik olarak doğru olmalıdır. Bunun için dersler deneyimli bir eğitmen gözetiminde yürütülür. Egzersiz tedavisi iyileşmeyi hızlandırmaya ve komplikasyonları önlemeye yardımcı olur.
Yeterli konservatif tedavi ile spinal fıtık semptomları hastaların %50’sinde bir ay içinde kaybolur. Bazı durumlarda, daha uzun tedaviye ihtiyaç vardır – 6 aya kadar. Tam iyileşme 2 yılı bulabilir.
Sarkan nükleus pulposusun emilmesi yaklaşık 12 ay sürer. Terapötik önlemler almazsanız, süreç 5-7 yıl uzayabilir. Uzun süreli miyelopatinin kötü bir prognozu vardır. Bu durumda, cerrahi müdahaleden sonra bile, hastanın sakatlığı ile dolu nörolojik bir eksiklik devam eder.